درد دلی با یک برادر "ترک"

چندوقت پیش
وقتی فارس ها کشته می شدند
کردها، لرها، بلوچ ها کشته می شدند
ترک ها کشته می شدند
تبریز آروم بود
چون میگفت "فارس" نیستم
انگاری اون ترک هایی که توی تهران زندگی می کنند جرمی مرتکب شدن
مگر "ترک"ها مدعی نیستند 20 تا 30 میلیون جمعیت در ایران دارند
شما تیرختورچی عزیزم
چنین ادعایی نداری؟
می دونی چندنفر از شهدای جنبش سبز "ترک" بودند
هموطن من
هموطن تو

اقوام ما توجیه می کردند
میگفتند ترک ها توی استادیوم خودشون رو خالی می کنند
هم ولایتی های من ریخته شدن خون هم وطن و هم ولایتیشون رو می دیدن
اونوقت میرفتن تو استادیوم جیغ می زدن تیراختور


من ترکم
با افتخار می گم، رگ و ریشه ام ترکه
رگ غیرت یه ترک رو دارم
و وای بر ترک هایی که از این رگ غیرت بی بهره اند
ترک هایی که ریخته شدن خون هم کیششون رو می بینن و خفه خون می گیرن
ترک هایی که ریخته شدن خون هم وطنشون رو می بینن و خفه خون می گیرن
ترک های بی غیرتی که خودشون رو تو استادیوم خالی می کنن

یه روزایی افتخار ما ترک ها، ستارخان بود، باقرخان بود
حالا جاسم جاسم می کنیم تو استادیوم

من ترکم
چون خون ترک تو رگهامه
اما قبل از این خون
یه دلیل بالاتر دارم برای ترک بودنم
"غیرت یه ترک" تو رگ هامه

به سلامت عزیز
بدو برو پای نود